Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου 2011

Ταξιδεύοντας στη Ρωσία


O ζωϊκός κόσμος του νησιού Βράγκελ





Τέτοιον πλούτο ειδών ζώων, όπως στο νησί Βράγκελ, δεν θα συναντήσεις πουθενά στην Αρκτική. Λες και προτού καλύψει όλα τα ζωντανά εδώ με τους αιώνιους πάγους, η φύση αποφάσισε να ξεκουραστεί. Το νησί βρίσκεται στο Βόρειο Παγωμένο ωκεανό σε απόσταση 140 χλμ. δυτικά της Τσουκότκας και αποτελεί αντικείμενο της Παγκόσμιας κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ.
Στα τέλη Φεβρουαρίου στη Ρωσική κρατική φυσική προστατευόμενη ζώνη του Νησιού Βράγκελ ακόμα είναι βαθύς χειμώνας. Η χιονοθύελλα σχημάτισε σωρούς χιονιού πάχους πολλών μέτρων, στους οποίους χτίζουν τις φωλιές τους για να γεννήσουν οι λευκές αρκούδες. Σ΄αυτή την περιοχή η πυκνότητα τέτοιων φωλιών είναι η μεγαλύτερη στον κόσμο. Σε κάθε φωλιά βρίσκεται η μάνα με δυο αρκουδάκια. Το νησί ακόμα το ονομάζουν μαιευτήριο λευκών αρκούδων.




Στην περίοδο Μαρτίου-Απριλίου οι φωλιές ανοίγουν. Και σε μερικές βδομάδες οι αρκούδες αρχίζουν τις περιπλανήσεις τους στην Αρκτική. Και επιστρέφουν το φθινόπωρο με τους κινούμενους ογκόπαγους, για να κυνηγήσουν οδόβαινους (θαλάσσιους ελέφαντες).
Τον Απρίλιο συμβαίνει άλλη μιά έξαρση της ζωής στην προστατευόμενη ζώνη - το γέννημα των βόρειων ελαφιών και αγελαδοπροβάτων. Μετά την εμφάνιση των μοσχαριών η συμπεριφορά αυτών των ειρηνικών ζώων αλλάζει απότομα και καθίσταται επικίνδυνο να τα πλησιάζει ο άνθρωπος. Τα αγελαδοπρόβατα δεν είναι ιθαγενείς κάτοικοι του νησιού Βράγκελ - το 1975 είχαν μεταφερθεί εκεί 20 τέτοια ζώα από την Αλάσκα. Σήμερα ανέρχονται σε μερικές εκατοντάδες.

Από τα πουλιά στο νησί διαχειμάζουν μόνο κουρούνες, ενώ την άνοιξη τα πουλιά είναι αμέτρητα. Το νησί αυτό αποτελεί τόπο χτισίματος φωλιών για πάνω από 50 είδη πουλιών. Πολλά από αυτά είναι σπάνια ή εξαφανιζόμενα. Αρχίζουν να σφύζουν από ζωή τα κοπάδια των πουλιών.


Πιό αισθητές απ΄όλα είναι οι άσπρες χήνες - στο νησί Βράγκελ υπάρχει η μεγαλύτερη αποικία τους στην Ευρασία, μερικές δεκάδες χιλιάδες πουλιά. Στα τέλη Μαϊου οι άσπρες κουκουβάγιες αρχίζουν να γεννούν αυγά και κάθονται να τα βράσουν. 3-4 βδομάδες μετά τη γέννηση τους τα πουλάκια ήδη είναι εντελώς αυτοτελή. Μάλιστα σηκώνουν τα φτερά τους, για να φαίνονται μεγαλύτερα και να εκφοβίσουν κάποιο αρπακτικό.
Όταν ο καλοκαιρινός ήλιος λιώσει οριστικά το χιόνι, οι αχανείς εκτάσεις της τούνδρας στολίζονται με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου - στο νησί φυτρώνουν πάνω από 400 είδη φυτών, ένα μέρος των οποίων είναι ενδημικά. Ο αέρας γεμίζει από πυκνό φυτικό άρωμα.
Στα τέλη Ιουνίου τα θαλάσσια πουλιά εκκολάπτουν τα πουλάκια τους. Όλες οι προεξοχές των κρεμαστών βράχων γεμίζουν από πουλιά.

Τον Ιούνιο ανάμεσα στους συνηθισμένους ήχους της τούνδρας ακούγεται ο βόμβος του ζουζουνιού. Αρχίζει η περίοδος του κυνηγιού των πολικών αλεπούδων που ζουν στην περιοχή - αρχίζουν να κλέβουν τα αυγά των πουλιών και να τα κρύβουν στους κρυψώνες τους. Και μετά ακολουθούν τα ίχνη και αρπάζουν το θήραμα η μιά από την άλλη.
Το Σεπτέμβριο οι οδόβαινοι σχηματίζουν ξαπλωταριές στην παραλία του νησιού, συσσωρεύοντας δυνάμεις για την περαιτέρω μετανάστευση. Όμως όταν οι πολικές αρκούδες επιστρέφουν, στο νησί αρχίζει ο πανικός.
Τις τελευταίες ημέρες του Οκτωβρίου ο καιρός καθίσταται όλο και πιό κρύος. Πέφτει το πρώτο χιόνι και το νησί και πάλι βυθίζεται στη χειμερινή νάρκη ως την επόμενη άνοιξη.